Klemens Bachleda zwany przez górali i turystów Klimkiem urodził się 13.11.1851r, w Zakopanem w domu przy ulicy Krupówki 97. Był słynnym przewodnikiem i ratownikiem tatrzańskim. Jako sierota spędził młodość pracując u gazdów w Zakopanem, u baców na halach, a potem wywędrował za pracą na Słowację. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Zakopanego w roku 1873, w czasie trwania epidemii cholery. Z wielkim poświęceniem pielęgnował chorych i grzebał zmarłych. Pracował potem jako cieśla, był też polowacem w Tatrach, ale zasłynął przede wszystkim jako przewodnik tatrzański.
Zrazu chodził na wycieczki jako pomocnik słynnych przewodników: Macieja Sieczki, Szymona Tatara starszego oraz Jędrzejów Walów ( ojca i syna ). Chodził też samotnie w góry, aby poznać nie znane sobie szlaki. Posiadał niezwykły dar orientacji w terenie górskim i był jednym z najlepszych wspinaczy swoich czasów. W 1886 roku został przewodnikiem tatrzańskim I klasy, a od 1898r, to jest od roku, gdy Jędrzej Wala młodszy opuścił na stałe Zakopane i Tatry – pierwszeństwo Klimka wśród przewodników było ogólnie uznane i nazywano go „królem przewodników tatrzańskich” ( także „Orzeł Tatr” ). Posiadał wybitne zalety charakteru: takt i kulturę obejścia, odwagę i rozwagę, ofiarność, uczynność, pracowitość i uczciwość. Towarzyszył wycieczkom w góry wielu znanym i wybitnym turystom i taternikom, wśród których byli: Karol Podkański, Edmund Cięglewicz, Jan Fischer, Kazimierz Tetmajer, Ferdynand Hoesik, Stanisław Eliasz-Radzikowski, Franciszek Henryk Nowicki, Janusz Chmielowski, Mieczysław Karłowicz i ksiądz Walenty Gadowski.
Zrazu chodził na wycieczki jako pomocnik słynnych przewodników: Macieja Sieczki, Szymona Tatara starszego oraz Jędrzejów Walów ( ojca i syna ). Chodził też samotnie w góry, aby poznać nie znane sobie szlaki. Posiadał niezwykły dar orientacji w terenie górskim i był jednym z najlepszych wspinaczy swoich czasów. W 1886 roku został przewodnikiem tatrzańskim I klasy, a od 1898r, to jest od roku, gdy Jędrzej Wala młodszy opuścił na stałe Zakopane i Tatry – pierwszeństwo Klimka wśród przewodników było ogólnie uznane i nazywano go „królem przewodników tatrzańskich” ( także „Orzeł Tatr” ). Posiadał wybitne zalety charakteru: takt i kulturę obejścia, odwagę i rozwagę, ofiarność, uczynność, pracowitość i uczciwość. Towarzyszył wycieczkom w góry wielu znanym i wybitnym turystom i taternikom, wśród których byli: Karol Podkański, Edmund Cięglewicz, Jan Fischer, Kazimierz Tetmajer, Ferdynand Hoesik, Stanisław Eliasz-Radzikowski, Franciszek Henryk Nowicki, Janusz Chmielowski, Mieczysław Karłowicz i ksiądz Walenty Gadowski.
